ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ ՎԱՐՈՒԺԱՆ ՆԱՎԻԿԻ
ՎԱՐՈՒԺԱՆ ՀԱՐՈՒԹՅՈՒՆՅԱՆ
Վարուժան Նավիկի Հարությունյանը ծնվել է 1943 թվականի փետրվարի 3-ին ՀՀ
Կոտայքի մարզի Գեղաշեն գյուղում (նախկինում՝ Հրազդան):
1950-1951 ուսումնական տարում ընդունվել և 1959-1960-ին ավարտել է Գեղա-
շենի միջնակարգ դպրոցի 10-րդ դասարանը:
1960-1965-ին սովորել է Երևանի պոլիտեխնիկական ինստիտուտում:
1970-1973 թվականներին նա եղել է Մոսկվայի պողպատի և համաձուլվածքների
ինստիտուտի ասպիրանտ:
1973-ին ստացել է տեխնիկական գիտությունների թեկնածուի գիտական աստի-
ճան, իսկ 1984 թվին՝ դոցենտի գիտական կոչում:
1966 թվականից Վարուժան Հարությունյանը դասավանդել է Երևանի պոլիտեխ-
նիկական ինստիտուտում:
1992-2005 թվականներին նա աշխատել է ՀՀ արդյունաբերության նախարարու-
թյունում որպես հանքահումքային և մետալուրգիական արդյունաբերության գլխավոր
վարչության պետի տեղակալ:
2006-2012 թվականներին նա եղել է «Արմենիան Քուփըր փրոգրամ» ՓԲԸ-ում
որպես Ալավերդու տարածաշրջանային տնօրենի խորհրդական:
Նա մահացել է 2012 թվականի հունիսի 30-ին՝ Ալավերդիում՝ աշխատավայրում,
աշխատանքի ժամանակ:
Վարուժան Հարությունյանը իր աշխատանքային գործունեության ընթացքում
միշտ դրսևորել է գիտնականին արժանավայել և համեստ աշխատաոճ, եղել լրջախոհ,
գործիմաց և նպատակասլաց աշխատող, հավատարիմ գործընկեր ու բարի մարդ՝
այս բառի ամենալայն իմաստով: Նա՝ որպես առաջավոր գիտնական, ունի մեծ ներ-
դրում Հայաստանի լեռնամետալուրգիայի զարգացման գործում: